Η Μάχη της Μπογόρτσας

.

Τον Απρίλιο του 1821 ο Μάρκος Μπότσαρης με τον Γεώργιο Δράκο και τον Νότη Μπότσαρη με 250 άνδρες (Λακκιώτες και Σουλιώτες) χτύπησαν 500 Τούρκους του Ισμαήλ Πασά στη θέση Μπογόρτσα (όπου τα ερείπια του Αγίου Μηνά) του Άσσου (της Νάσσιαρης), όπου ο Αλή Πασάς είχε εγκαταστήσει φρουρά στο εκεί φρούριό του (κάστρο της Μπογόρτσας ή Βογόριτσας). «…Η μάχη διεξήχθη εντός του ομώνυμου οικισμού (Μπογόριτσα) την 18-4-1821 (ανήμερα της Λαμπρής) και διήρκησε δυόμισι ώρες, από τις δέκα το βράδυ μέχρι μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα και την επόμενη ημέρα από 10η πρωινή ώρα έως την 3η απογευματινή. Καθ’ όλην την διάρκειάν της έβρεχε καταρρακτωδώς. Οι Τουρκαλβανοί εγκατέλειψαν το χωριό αφήνοντας πίσω τους 50 νεκρούς και περισσότερους τραυματίες, ενώ οι Σουλιώτες είχαν 11 νεκρούς και 27 τραυματίες….». Βόρεια του νεκροταφείου του Αγίου Νικολάου και κάτω από την ομβροδεξαμενή υπάρχουν ακόμη και σήμερα οι τάφοι των νεκρών από τη μάχη της Μπογόρτσας ή μάχη της Νάσσιαρης. Στην περιοχή υπάρχουν ακόμη πρόχειρες πολεμίστρες που κατασκεύασαν οι Σουλιώτες για να προφυλαχθούν από τον εχθρό, οι πέτρες που χρησιμοποίησαν οι Σουλιώτες ως προκάλυμμα, καθώς και μια μεγάλη πέτρα που χρησιμοποίησε ως προκάλυμμα ο Μάρκο Μπότσαρης. Στην πέτρα αυτή υπάρχουν ανάγλυφα τα σημάδια από τον εξοστρακισμό των σφαιρών του εχθρού. Από τότε στη θέση αυτή και το τοπωνύμιο «Λιθάρι» του Μπότσαρη, απ’ όπου ο Σουλιώτης ήρωας πολεμούσε τους Τουρκαλβανούς.
Λεπτομέρειες για τη μάχη της Μπογόρτσας σε άρθρο του Παύλου Γ. Χρήστου « Η επιστροφή των Σουλιωτών στο Σούλι και η μάχη της Μπογόρτσας-Βογόριτσας ή μάχη της Νάσσ(ι)αρης» στο με αριθμό 21 φύλλο της εφημερίδας ο Άσσος.

 

Παύλος Γεωργίου Χρήστου
Δάσκαλος
Αθήνα 30 Μαρτίου 2015

Ένα σχόλιο:

  1. ήταν μια άγρια κατάσταση. εκείνοι που κυριαρχούσαν ήσαν άγριοι, δεν αναγνώριζαν καν τα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ούτε κατά φαντασία δεν λειτουργούσαν δημοκρατικά. μιλάμε για ένα αυταρχικό καθεστώς, που, όποιος τολμούσε να διεκδικήσει την ελευθερία του, τον περίμενε η αγχόνη. εν μέσω αυτής της κατάστασης αναβίωσαν οι μειονοτικές (εθνικές οργανώσεις). σκοπός των μειονοτήτων ήταν, κατ’ αρχήν, η απαλλαγή τους από το αυταρχικό καθεστώς, ωστόσο, οι ίδιοι δεν είχαν την ανάλογη παιδεία, έτσι ώστε, άμα την απελευθέρωσή τους από το ζυγό, να οργανώσουν μια δημοκρατική διακυβέρνηση. έτσι, με την αλλαγή κυριαρχίας από τουρκική σε Ελληνική, μοιραίως συνεχίστηκε ο ίδιος σχεδόν αυταρχισμός τον νέων κρατούντων σε βάρος του απλού λαού. για το λαό λοιπόν, τίποτα το ουσιαστικό δεν άλλαξε. Ο λαός παραμένει ακόμα σήμερα (υπόδουλος της νέας ολιγαρχίας. δεν έχει επομένως για το λαό, καμιά ουσιαστική διαφορά η αλλαγή από τουρκική σε ελληνική κυριαρχία. στην ουσία λοιπόν, -όλοι οι λαοί -ανά τον κόσμο ζουν σε δικτατορικό καθεστώς. σε τέτοιες αναμνήσεις, σαν αυτή της μάχης της Μπογόρτσας

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *