Αξιοθέατα
.
Το χωριό είναι κτισμένο στις βορειοανατολικές υπώρειες των Θεσπρωτικών ορέων (Μπαλτενέζι). Η τοποθεσία αυτή είναι μοναδική, με άριστες κλιματολογικές συνθήκες, με πλούσια πανίδα και χλωρίδα. Στο κέντρο του χωριού υπάρχει μια πανέμορφη πλατεία στην οποία βρίσκεται το μνημείο των πεσόντων, η πετρόκτιστη βρύση και το συγκρότημα των τριών ναών του πολιούχου του χωριού Αγίου Γεωργίου.
Ο Άγιος Γεώργιος (Α) ιστορικό διατηρητέο μνημείο, κτίσμα του 18ου αιώνα, σήμερα υπάρχει μόνο ο γυναικωνίτης με σπάνιες αγιογραφίες.
Ο Άγιος Γεώργιος (Β), κτίσμα 1925-1954, ιστορικό διατηρητέο μνημείο μεγάλων διαστάσεων με αγιογραφίες και τον ενοριακό ναό, σταυροειδής μετά τρούλου, που θεμελιώθηκε το 1988.
Βορειοδυτικά της σημερινής πλατείας, σε απόσταση 200 μέτρων, υψώνεται ο αιωνόβιος πλάτανος και το πηγάδι, όπου πριν από μερικές δεκαετίες, την ημέρα των Θεοφανείων γίνονταν ο αγιασμός των υδάτων, το ερειπωμένο πέτρινο καφενείο κτίσματα της πρώτης δεκαετίας του 20ου αιώνα. Στη βόρεια είσοδο του χωριού, στην ομώνυμη θέση, υπάρχει το εκκλησάκι του Αγίου Κοσμά, κτισμένο στο λοφίσκο που μίλησε στους κατοίκους του χωριού ο Κοσμάς ο Αιτωλός το 1879.
Στη θέση Λάμποβο , σε απόσταση 700 μ. στα ανατολικά του σημερινού κέντρου βρίσκεται η Ιερά Μονή Γενεσίου της Θεοτόκου (Παναγία η Λαμποβίτισσα).
Το οικοδομικό συγκρότημα, ιστορικό διατηρητέο μνημείο, περιλαμβάνει ναό μετρίων διαστάσεων με γυναικωνίτη και ερειπωμένο χαγιάτι στη νότια πλευρά, κτίσμα του 1828. Στα δυτικά του ναού υπάρχει ερειπωμένο ισόγειο κτίριο κελιών με κάτοψη ορθογωνίου και δύο χώρους διαμονής και τον ημιερειπωμένο περιμετρικό μαντρότοιχο με πυλώνα στη δυτική πλευρά του.
Στο συνοικισμό του Κερασόβου υπάρχει ο πέτρινος ναός των Αγών Κων/νου και Ελένης. Στη θέση Λάκκα ανατολικά του χωριού και σε απόσταση 2 χ.μ. βρίσκεται ο Ιερός Ναός της Ζωοδόχου πηγής, ιστορικό διατηρητέο μνημείο, κτίσμα του 18ου αιώνα. Στην ίδια περιοχή υπάρχουν οι πηγές του Μύλου με άφθονο νερό. Παλαιότερα λειτουργούσε με τα νερά της πηγής ο ημιερειπωμένος νερόμυλος, το μαντάνι και η νεροτρουβιά. Στη θέση Μπογόρτσα, βορειοδυτικά του χωριού, ήταν ο κτισμένος την εποχή του Αλή Πασά ο πύργος της Μπογόρτσας. Στη θέση αυτή έγινε τον Απρίλιο του 1821 (ανήμερα του Πάσχα) η μάχη της Μπογόρτσας μεταξύ των Σουλιωτών που ηγούνταν ο Μάρκο Μπότσαρης και της τουρκικής φρουράς του πύργου. Υπάρχουν ακόμη οι τάφοι των πεσόντων, πρόχειρες πολεμίστρες και η πέτρα που χρησιμοποίησε ο Μάρκο Μπότσαρης ως προκάλυμμα. Η περιοχή αυτή πήρε την ονομασία Κουρ-Μπότσαρη (Λιθάρι ή πέτρα του Μπότσαρη).
Στη Μπογόρτσα βρίσκεται ο ερειπωμένος Ναός του Αγίου Μηνά.
Στο κέντρο του χωριού υπάρχει η λαογραφική συλλογή του Αναστασίου Ευαγγέλου Λαμπρούση και περιλαμβάνει εκθέματα από παραδοσιακές στολές, αγροτικά και κτηνοτροφικά εργαλεία, οικιακά σκεύη, παλαιά όπλα, ιστορικά χειρόγραφα κ.λπ.
Το χωριό έχει πολλές φυσικές πηγές από τις οποίες ποτίζεται ο κάμπος και υδρεύεται το χωριό από το έτος 1990. Υπάρχουν πολλά δάση με μονοπάτια για απολαυστικούς περιπάτους, τα οποία την κυνηγετική περίοδο κατακλύζονται από τους κυνηγούς της περιοχής μας. Το ποτάμι που διασχίζει τον κάμπο συμβάλλει στην ομορφιά του τοπίου και προκαλεί τον επισκέπτη να περπατήσει σε σκιερά από πλατάνια μονοπάτια κατά μήκος του ποταμού. Στη Βελανιδιά βρίσκεται το ποδοσφαιρικό γήπεδο του χωριού. Η θέση αυτή βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού και είναι μοναδική σε θέα. Μπορεί ο επισκέπτης να αγκαλιάσει με το μάτι του όλη την περιοχή, από το όρος Τόμαρο (Ολύτσικα) μεχρι την πόλη τη ςΆρτας.
Οι κάτοικοι του χωριού είναι φιλόξενοι και πρόθυμοι να δώσουν πληροφορίες και να μιλήσουν για τον τόπο τους και την ιστορία του.
Παύλος Γεωργίου Χρήστου
Δάσκαλος
Αθήνα 30 Μαρτίου 2015